Afscheidsverhalen
‘Een goed afscheid helpt je verder.’ Dat is wat we beloven. Onze ervaring leert ons dat een betekenisvolle manier van afscheid nemen helpt bij het rouwproces. Daarom doen onze uitvaartverzorgers er alles aan om dit voor iedereen mogelijk te maken. Hier leest u hun bijzondere afscheidsverhalen.
In het verzorgingshuis
Net voor de coronatijd kom ik het verzorgingshuis binnen. Zoals vaak is ook dit gebouw een beetje gedateerd. Maar ik weet dat ze binnenkort gaan verbouwen. Van twee kamers wordt een soort appartement gemaakt. Groot genoeg om een echtpaar in te laten wonen. Dat is erg fijn. Want zo vaak hoor ik die verdrietige verhalen, waarbij echtparen niet meer samen kunnen blijven. 65 jaar samen geweest om aan het einde van hun leven toch nog apart, alleen en soms eenzaam, de laatste maanden of soms jaren door te moeten brengen.
Afscheid nemen kan alleen nu, herdenken kan ook later
Het is 19 maart 2020, 23.30 uur. Mijn telefoon gaat. “Ze is overleden, Katja.” Ik zeg dat ik eraan kom en kleed me gauw aan. Mijn haren snel opsteken, lippenstiftje op en in de donkere nacht rijd ik naar Groningen. De overledene is de moeder van het kleine meisje wat vroeger als leerling in mijn klas zat. Zij had me gevraagd of ik haar lief en haar, inmiddels volwassen, kinderen zou willen begeleiden als ze zou komen te overlijden. Zij is zo ziek geweest en nu mocht ze gaan.
Dust in the wind...
Ze is met haar auto op weg naar het crematorium, lichtelijk nerveus: vandaag haalt ze de as op van haar overleden man. Ze heeft de hele nacht een visioen gehad van een omvallende urn en dat ze met een autostofzuiger de as uit de auto zou moeten halen.