‘Een goed afscheid helpt je verder.’ Dat is wat we beloven. Onze ervaring leert ons dat een betekenisvolle manier van afscheid nemen helpt bij het rouwproces. Daarom doen onze uitvaartverzorgers er alles aan om dit voor iedereen mogelijk te maken. Hier leest u hun bijzondere afscheidsverhalen.
Zo tussen Sinterklaas en de jaarwisseling pakken we massaal een bepaald vast ritme op. Wensen versturen, keuzes waar-met-wie-eten-we-wanneer-wat, kerstconcert bezoeken, Top-2000 luisteren, jaar evalueren en nieuwe plannen of misschien voornemens maken. Vaak een volle maand met van alles te doen qua afsluiting en feest vieren. Van de 31 dagen in december, worden er 23 veelal volgestouwd. Het raast om ons heen, waar is de rust?
Als ik u zou bevelen: ‘u MOET deze column uitlezen!’… Wat gebeurt er dan met u? Krijgt u misschien het gevoel opgejaagd te worden, voelt u opgelegde druk of beperking in zelfstandigheid en vrijheid? Door intonatie kan de reactie verschillen. Toch voelt het voor veel mensen niet plezierig als hen gezegd wordt dat iets gedaan moet worden. In onze cultuur moeten we liever niks. We zijn sterk in het ont-moeten (het niet-moeten)! U MOET deze column dus niet lezen, maar u MAG zich uitgenodigd voelen om verder te gaan.
Als uitvaartverzorger ervaar ik regelmatig dat nabestaanden worstelen met de vraag of en hoe ze na het overlijden van hun geliefde nog fysiek afscheid zullen nemen. Veel mensen vinden een opbaring spannend, eng of zijn bang dat de confrontatie met hun overleden geliefde hen alleen maar nog verdrietiger maakt.
Cookies •