Mam, wat ben je mooi!
Ik ervaar regelmatig dat na een overlijden de familie aangeeft dat de overledene naar een uitvaartcentrum mag worden overgebracht en dat zij geen prijs stellen op één of meerdere rouwbezoekjes om nog fysiek afscheid van de overledene te nemen.
Een uitspraak die ik hierbij vaak hoor is dan: “We hebben een paar dagen zitten waken aan het bed van moeder en hebben al afscheid van haar genomen. Het is goed zo.”
Van klokgelui tot handgeklap en zo nog meer
De rouwauto hoor ik rijden terwijl ik voorloop. Er ligt een veel te jonge en mooie vrouw in. Haar partner is chauffeur. Een sprankelend leven ging heen door een ingrijpende ziekte. Haar kinderen lopen erachter, samen met hun vader. Het vraagt niet veel inlevingsvermogen om enigszins een indruk te krijgen wat er in hun allen omgaat. Mevrouw was graag bij de Oosterschelde en - met medewerking van de gemeente - kon haar wens die ze had uitgesproken, op meer dan respectvolle wijze uit worden gevoerd: met de stoet daar langsgaan!
Spanningzoeker
“Heeft u nog meer spanningzoekers nodig? Ze kunnen er over twee dagen weer zijn. En mag ik u vragen waarvoor u dít aantal nodig heeft?”. Waarna tenslotte: “Fijn dat u in ieder geval nog één laat hangen…!”
