Dorps(t)huis
Een antiek klokje dat bij de uitvaartkist staat, wordt door de zoon vastgehouden. Zijn dochter zegt: “Nou opa, de tijd stond even stil. Nu gaan we verder en zetten haar weer aan. Bedankt voor wie je werd voor ons”. Zij geeft een zetje aan de slinger en je hoort het tik-tik-tik weer opstarten. Het antieke slingeruurwerk gaat weer doen wat het al 145 jaar deed: de tijd aangeven! Door deze handeling ging muziek klinken, ter uitgeleide van hun overleden vader en opa. Genodigden vormden een lang erelint van liefde vanuit de prachtige ruimte door de foyer naar buiten. De rouwauto stond klaar om meneer te begeleiden naar zijn laatste rustplek.