De taal van verdriet

Begrafenis stilgeboren dochter

Yarden uitvaartorganisatie heeft een overeenkomst met het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Dat houdt in dat wanneer er een overlijden is in één van de opvangcentra, Yarden deze uitvaart mag begeleiden en uitvoeren. Uitvaartverzorger Wim de Graaf vertelt in deze aangrijpende blog over een van de bijzondere situaties waarin je dan soms terecht komt. Zo ontdekt hij tijdens de begrafenis van een stilgeboren dochtertje: iedereen spreekt de taal van verdriet. Zelfs als je een andere taal spreekt.

Bijzondere situatie

Te allen tijde een bijzondere situatie. We hebben dan altijd te maken met andere gebruiken en rituelen, religies en tradities waar we soms al veel en soms nog maar weinig ervaring mee hebben. Ook beheerst men over het algemeen de Nederlandse taal helemaal niet.

Stilgeboren dochtertje

Ik werd gebeld om een jonge moeder te bezoeken in het opvangcentrum. Ze was in het ziekenhuis bevallen van een stilgeboren dochtertje. Vrij snel na de bevalling was ze teruggebracht naar het opvangcentrum en toen ik door een medewerkster van het COA naar haar kleine, sober ingerichte kamer werd begeleid, zag ik haar zitten. Op de vloer met haar rug tegen het bed aangeleund. Geen familie om zich heen, onze taal niet machtig en net haar baby’tje verloren.

Begrafenis

Ze sprak Frans en met behulp van een tolk kon ik haar vragen stellen en wist ik dat ze haar kindje graag wilde begraven. In het ziekenhuis hadden ze niet gevraagd of ze haar dochtertje bij zich wilde houden tot aan de uitvaart en hadden zonder overleg de baby daar gehouden.

Afscheid nemen

Het was mij duidelijk. Deze jonge moeder moest afscheid nemen van haar kind en haar kindje in haar buurt hebben. Ik beloofde haar dat we haar dochtertje zo gauw mogelijk zouden ophalen uit het ziekenhuis en dat zij nog even tijd had om afscheid te kunnen nemen voordat we haar kindje samen zouden begraven.

Taal van verdriet

Ik vroeg een dominee die een beetje Frans sprak om mee te gaan naar het grafje. Hij sprak in het Frans een gebed uit. De schouders van de moeder schokten en een paar vermoeide, betraande ogen keken me aan. Ik zag haar grote verdriet maar ook dankbaarheid. De taal van de liefde maar ook die van verdriet is universeel. Zonder woorden verstonden we elkaar…

Wim de Graaf is uitvaartverzorger bij Yarden Uitvaartverzorging en organiseert begrafenissen en crematies in Emmen en omstreken. Hij helpt graag families in een zeer emotionele en ingrijpende periode in hun leven. "Als uitvaartverzorger luister ik goed naar de familie", vertelt Wim. "Ik vertel wat er allemaal mogelijk is tijdens de uitvaart. En ik geef advies. Vroeger besliste de uitvaartverzorger alles zelf, zonder rekening te houden met de wensen van de familie. Die tijd is echt voorbij."

0 Reacties

Geef uw reactie

Uw persoonlijke gegevens worden niet gebruikt voor commerciële doeleinden en ook niet doorgegeven aan derde partijen.

Cookies