Dorps(t)huis
Een antiek klokje dat bij de uitvaartkist staat, wordt door de zoon vastgehouden. Zijn dochter zegt: “Nou opa, de tijd stond even stil. Nu gaan we verder en zetten haar weer aan. Bedankt voor wie je werd voor ons”. Zij geeft een zetje aan de slinger en je hoort het tik-tik-tik weer opstarten. Het antieke slingeruurwerk gaat weer doen wat het al 145 jaar deed: de tijd aangeven! Door deze handeling ging muziek klinken, ter uitgeleide van hun overleden vader en opa. Genodigden vormden een lang erelint van liefde vanuit de prachtige ruimte door de foyer naar buiten. De rouwauto stond klaar om meneer te begeleiden naar zijn laatste rustplek.
Afscheid dichtbij
We waren met zijn kinderen, hun gezinnen en genodigden in een prachtig dorp op één van de mooie Zeeuwse eilanden. Een kerk, een toren, een plein, huizen die er al decennia bewoond werden. De familie had ervoor gekozen om het afscheid van meneer dichtbij zijn huis te laten plaatsvinden. Een dorpshuis dat zo divers kan worden gebruikt: van Sinterklaasintocht tot toneel en van concert tot - in dit geval - een uitvaart.
Sfeer
Het was gewenst om hartverwarmende ontmoetingen onderling te kunnen ervaren, maar dan wel met gepaste afstand vanwege de actuele maatregelen. We pasten een beproefd systeem - dat ik met collegae dorpshuisbeheerders heb ontwikkeld - toe, door een hierop afgestemde opstelling te maken van tafels en stoelen.
Te midden van kaarsen en 'herinnerdingen' uit zijn leven, stond de uitvaartkist van meneer. Er werd gesproken, er werd muziek geluisterd. De familie had in dit geval gekozen voor een kleine lunch als catering. Een kleinkind komt even bij me en zegt: “Het is fijn zo, met een lach en een traan. Net als thuis … Is dit een dorpsThuis?” Ontwapenend en doeltreffend gaf ze daarmee precies woorden aan wat ik bij het regelen van de uitvaart vroeg: “Wat voor sfeer wenst u bij de uitvaart?”
Laatste groet
De Bolero van Ravel klinkt bij zijn uitgeleide. Statig wordt het bloemstuk van de uitvaartkist gehaald. De losse bloemen daaruit gaan naar mensen in een zorginstelling. Iedereen legt een roos op de uitvaartkist en samen bedekt men als laatste groet de uitvaartkist van de gewaardeerde man.
Arjen van de Hee was uitvaartverzorger bij Yarden en vertelt over zijn belevenissen in zijn werk.