Kippenvel
Mijmeren
Het is zalig water. De buitentemperatuur is prima. Ik ruik gerooide uien. Die geur komt zeker en vast weg bij een landbouwer die ik eerder zag rooien. Altijd bijzonder werk weet ik. Destijds heb ik in de Noordoostpolder jaren na school gewerkt bij diverse landbouwers. Al mijmerend gaan mijn gedachten verder naar de afgelopen twee dagen. Mensen bezocht voor uitvaartwensen. Een verzekerde aangehoord en verwezen. De uitvaart van zijn vrouw was niet door ons verzorgd. De pakketwaarde kwam dientengevolge niet volledig ten gunste voor de uitvaart. Ik voerde gesprekken voor een nieuwe presentatievorm en onwillekeurig denk ik aan de komende uitvaart.
Raakvlakken
Tijdens het eerste gesprek na de melding van zijn overlijden, maakten de familie en ik kennis. Samen een uitvaart regelen vraagt om openheid: die geef ik zeker ook zelf zonder schroom! Gaandeweg de kennismaking vernam ik, dat meneer zelf altijd verbonden was met de landbouw. En bijzonder, ook in de Noordoostpolder! We spraken verder en het bleek dat er zo meer raakvlakken wederzijds waren. Plaatsen, streken en provincies waar we allen gewoond hadden of connectie mee hebben. Een dochter van meneer kijkt me aan en we hebben van al die overeenkomsten een gelijk signaal: kippenvel!
Het zwemmen is klaar, ik loop de trap op. Wind komt over de dijk…voor de tweede keer kippenvel, maar de eerste verwarmt me nog steeds!
Arjen van de Hee was uitvaartverzorger bij Yarden en vertelt over zijn belevenissen in zijn werk.