'You are always on my mind'

Elvis in bed

Als ik de kamer binnenkom en bij Mijntje ga kijken, zie ik dat er iets veranderd is. Elvis ligt bij haar in bed. Natuurlijk niet in hoogsteigen persoon, maar in de vorm van kussentjes met zijn beeltenis en foto’s. Als ik ernaar vraag, zegt haar zoon dat zij ze bij moeder neergelegd hebben, omdat Mijntje zo gek op Elvis was. Ze draaide zijn muziek grijs en dacht graag terug aan de tijd waarin Elvis een idool, en zij nog jong was.

Muzikale begeleiding

Op de dag van de uitvaart leggen we samen met de familie Mijntje in de kist. Voor de deur wacht ik tot iedereen er is. Mijntjes dochter zet de cd van Elvis aan. Begeleid door zijn stem gaan we naar binnen.

And maybe I didn't hold you
All those lonely, lonely times
I guess I never told you
I'm so happy that you're mine
You were always on my mind

Erehaag

De familie wiegt mee op de maat van de muziek, terwijl Elvis verder zingt en wij Mijntje verzorgen. Als laatste legt de familie Elvis’ kussentje bij het voeteneinde. Zijn foto’s omlijsten haar gezicht. Ik loop de kamer uit en geef de familie de gelegenheid om afscheid te nemen voordat we samen de kist sluiten. Zelf loop ik nog even naar het verplegend personeel om aan te geven dat we straks vertrekken. Zij stellen zich in een erehaag op, als een laatste en ontroerend eerbetoon aan Mijntje.

You are always on my mind

Dan haal ik de familie. Zij lopen met de kist door de haag van verpleegkundigen. Vanuit de kamer van Mijntje klinkt Elvis.

Tell me, tell me that your sweet love hasn’t died. You were always on my mind, you were always on my mind…

Marlon Noordhuis was uitvaartverzorger in Enschede en werkt nu als bedrijfsbureaumedewerker in Hengelo.