Regie over eigen afscheid

Afscheidsbrief

Omdat mijn moeder geen telefonisch contact kreeg, ging ze naar Bianca’s huis. Bij binnenkomst zag ze het al. De tafel lag bezaaid met afscheidsbrieven en de map van Yarden. Op de trap lag een briefje: ‘Ga niet alleen naar boven’. Mijn moeder belde 112.

Agenten troffen Bianca aan in haar slaapkamer, nog met een hartslag en ademhaling. We moesten even terugschakelen, omdat we dachten dat Bianca overleden was. De agenten zetten vervolgens het hele circus in werking: twee ambulances, de brandweer die haar naar beneden moest dragen en een traumaheli uit Amsterdam; alles rukte voor haar uit.

Wilsbeschikking

Op de intensive care van het ziekenhuis hebben de artsen nog uren voor haar leven gevochten. Ik heb ze herhaaldelijk gevraagd, gesmeekt bijna, om te stoppen. Dit was geen opwelling van mijn zusje. Dit was wat ze al heel lang wilde. Het was een weloverwogen beslissing. Dat bleek ook uit een wilsbeschikking, die we vonden en waar de huisarts eveneens een exemplaar van bleek te hebben. Alle hulpverleners hebben deze wilsbeschikking steeds aan de kant geschoven. Bianca’s leven redden, dat wilden zij.

Het leven was nooit meer mooi geweest

Sinds augustus 2014, na een gedwongen opname, was Bianca’s leven nooit meer mooi geweest. Ze kwam hier terecht. omdat haar psycholoog haar doorzag en haar niet naar huis kon laten gaan. Terwijl ze ons na haar opname de indruk gaf dat ze langzaam weer bij de berg omhoog klom en vaker de vrolijke Bianca liet zien, was het voor haarzelf altijd somber gebleven.

Die middag in het ziekenhuis drong dát goed tot me door. Uiteindelijk lukte het de artsen niet om haar bij te krijgen. Bianca, 46 jaar jong, overleed om 18.00 uur, met mijn moeder, mijn broer en mij aan haar bed. Het verdriet was verschrikkelijk groot en voelbaar. Toch, voor Bianca zelf, waren we opgelucht en we hoopten dat ze nu haar rust had gevonden.

Een roes

Vervolgens belandden we in een roes en kwam er van alles op ons af. Het was geen natuurlijke dood, dus kwamen er een schouwarts en twee agenten in het ziekenhuis om Bianca te onderzoeken. Op 8 september is Bianca ’s middags naar Herlinghe, het uitvaartcentrum van Yarden in Harlingen, gebracht. Nu brak de periode aan van de voorbereiding van het afscheid.

Regie over haar eigen afscheid

Bianca had zelf erg veel voorbereid voor haar eigen uitvaart. Zo lag de foto klaar voor op de rouwkaart: een prachtige zonsondergang, met daarop de tekst: “De zon gaat onder. ’t Is mooi geweest. Liefs, Bianca”.  Haar eigen afscheidsverhaal had ze geschreven, de muziek uitgezocht en de foto’s voor tijdens de afscheidsdienst op een USB-stick gezet.

We zijn niet gelovig, maar we hielden de bijeenkomst in een kerk. Er zouden namelijk veel mensen komen bij Bianca’s afscheid; veel te veel voor in het uitvaartcentrum of crematorium. Bianca kreeg een prachtig afscheid. In de kerk waren zo’n 350 mensen om ons als familie te condoleren met het verlies en de herdenkingsdienst bij te wonen.

Definitief afscheid

Het horen van haar eigen afscheidsverhaal was moeilijk, het beluisteren van de door haar zelf uitgezochte liedjes emotioneel. Toch heb ik die dag niet echt kunnen huilen, hoe verdrietig en leeg ik mij ook voelde. ‘Kan ik verder zonder jou’, zong Jan Smit zo mooi. Maar ja, hoe moet dat?

De beste match

Als ik terugkijk op die donderdag, kan ik niet anders zeggen dan dat de dag geheel in Bianca’s stijl was. Haar eigen verhaal, de mooie foto’s en de liedjes, met zorg door haar zelf gekozen. De vele prachtige bloemstukken, haar eigen laarzen met de mooie paarse boeketten erin en natuurlijk alle mensen, die er waren. Het was een bijzondere en mooie afsluiting van een emotionele week. Onze uitvaartverzorger van Yarden heeft hier zeker een rol in gehad. Hij stond ons bij in ons verdriet, had de kennis, begeleidde, regelde, leefde mee, dacht mee en gaf ons de ruimte. Hij ontzorgde en was er ook na het afscheid voor ons. Bedankt. Een betere match bestaat niet.

Sandra Smeding-Bos verloor haar zus vorig jaar aan zelfdoding.

Hulp en info 

Voor hulp en informatie rond het onderwerp zelfdoding kunt u contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl of 0900-0113.