RUST!
Zo tussen Sinterklaas en de jaarwisseling pakken we massaal een bepaald vast ritme op. Wensen versturen, keuzes waar-met-wie-eten-we-wanneer-wat, kerstconcert bezoeken, Top-2000 luisteren, jaar evalueren en nieuwe plannen of misschien voornemens maken. Vaak een volle maand met van alles te doen qua afsluiting en feest vieren. Van de 31 dagen in december, worden er 23 veelal volgestouwd. Het raast om ons heen, waar is de rust?
Dit alles staat soms in schril contrast met de ervaring na een melding van overlijden. Voor de naaste familie staat op dat moment alles echt even stil. De tijd in ieder geval. Zomaar enkele praktijksituaties van de afgelopen maand die raakvlakken hebben met rust:
Overlijden én afscheid in rust en stijl
Bij een uitvaart konden we vanaf het begin af aan met de betrokken kinderen stap-voor-stap en met alle tijd ervoor de uitvaart van hun ouder vormgeven. Van vervoer tot bloemen, van sprekers tot muziek… het overlijden was in rust en stijl gegaan en die lijn werd door de kinderen compleet doorgezet in het regelen van de herdenking.
Korte tijd later kwam ik in gesprek met een man - zelf reeds opa - die samen met de familie aan het bedenken was hoe dat toch moest met zijn moeder, nu vader was overleden. Kon zij wel bij de uitvaart zijn? Haar ziekte bemoeilijkte dat enorm. Toen hij hoorde dat de herdenking en uitvaart ook in de woonsituatie kon plaatsvinden, vond hij grote rust.
'Ga eens met aandacht in een hart'
Tegen kinderen die aan bed zaten van hun stervende moeder zei ik: “van onze zintuigen blijft het gehoor het langst intact.” En hoe mooi ervaarden zij het om zo dicht bij haar te zijn en dat zij de laatste momenten in rust mocht beleven. De woorden van liefde werden uitgesproken en opgeslagen in ieders hart.
Hierbij dacht ik aan een gedicht van Frits Deubel, een man die ik in zijn leven heb gekend:
Wanneer je goed kijkt, zie je veel dat dingen kan verklaren. Er zal zich dan aan jou wellicht het wonder openbaren, dat waar een hart gesloten is, de deuren zich ontsluiten, terwijl je anders op een muur van angst of zorg zou stuiten. Ga eens met aandacht in een hart. Dan kom je iets te weten, waardoor zo menigeen bemerkt, dat men niet wordt vergeten. Een blik kan heel veel verder gaan, dan alleen naar de ander te kijken. Zo kun je met één oogopslag een medemens bereiken!
Niet stichtelijk bedoeld, echter ik meen oprecht hierin een goede reden voor iedereen te vinden. Een mooi streven voor ’t nieuwe jaar? Een goede maand gewenst voor een ieder en bede: er zijn mensen om u heen die 2020 ingaan en daarbij weten, dat het het 1e of zoveelste jaar wordt zonder partner, kind, broer, zus, ouder, opa, oma, familielid, vriend, etc….
Arjen van de Hee was uitvaartverzorger bij Yarden en vertelt over zijn belevenissen in zijn werk.
0 Reacties
Uw persoonlijke gegevens worden niet gebruikt voor commerciële doeleinden en ook niet doorgegeven aan derde partijen.