Voor jou zal de bloesemboom altijd bloeien
'John, we zijn op de begraafplaats geweest. Nee, niet op die nieuwe, die zo open is, maar op die oude begraafplaats met die mooie volwassen bomen en struiken en al die oude graven met grijze grafzerken die deels met onkruid en mos zijn overwoekerd.'
Bijzonder, dacht ik want het betrof hier een jong stel waarvan die zondag hun half jaar oude baby was komen te overlijden. En ik had helemaal gedacht dat zij zouden gaan voor een graf op de nieuwe begraafplaats waar een mooi grafveldje speciaal voor kinderen is ingericht.
Op de oude begraafplaats
'Nee John, we kiezen niet voor die kale polderachtige omgeving en een grafveld voor alleen kinderen met al die bonte en kleurrijk ingerichte graven. Dat is helemaal niet ons ding. We hebben op de oude begraafplaats een plekje gevonden bij een bloesemboom en dat wordt het plekje voor onze Noah.'
Ik wilde blij zijn voor hen omdat dit mooie plekje een schrale troost vormde in hun wereld van verdriet. Maar onmiddellijk schakelde ik naar de gedachte: ‘oh jee, als dit plekje maar beschikbaar is.’ Op een oude begraafplaats kan je er namelijk niet zomaar vanuit gaan dat een plekje zonder grafmonument beschikbaar is voor de uitgifte van een nieuw graf.
Een nog mooiere plek
De volgende dag spraken we af met een medewerker van de begraafplaats. Op de begraafplaats aangekomen liep het jonge stel ferm en overtuigd direct naar de plek van hun keuze vlak bij een bloeiende witte bloesemboom. Ik keek naar de begraafplaatsmedewerker en zag direct aan zijn gezicht dat dit het niet ging worden. Teleurgesteld nam het jonge stel zijn nee in ontvangst.
Hoopvol keek ik vervolgens om mij heen en zag een stuk verderop een eveneens bloeiende bloesemboom met daaronder een open plek waar wel drie graven gerealiseerd konden worden.
De begraafplaatsmedewerker pakte zijn map, pleegde een telefoontje en gaf met een lach op zijn gezicht het verlossende antwoord. 'Dit is te mooi om waar te zijn’, zei de jonge moeder, ‘want eigenlijk is deze plek direct onder de bloesemboom nog veel mooier dan het plekje dat we eerst hadden gekozen’.
Troost
In de dagen die volgden, leek het meer herfst dan voorjaar. Het waaide en hagelde en ik maakte me dan ook grote zorgen of de bloesemboom op de dag van de begrafenis nog wel zou bloeien.
Op die dag was het weer echter gelukkig een stuk beter. De winterse buien waren voorbij en ook de voorjaarszon kwam al weer voorzichtig tevoorschijn.
Na een verdrietige intieme afscheidsbijeenkomst volgde de begrafenis. Met een klein gezelschap liepen we aan het einde van de middag de sfeervolle oude begraafplaats op. Bij het graf aangekomen scheen de laagstaande zon door de takken van de nog net bloeiende bloesemboom. En terwijl een vogel zong en de verdere stilte voor een serene rust zorgde, werd Noah in zijn mandje op het graf geplaatst te midden van op de grond liggende bloesemblaadjes.
Ja, fluisterde zijn moeder: ‘jou te moeten verliezen doet onbeschrijfelijk veel pijn maar het geeft me troost dat voor jou op jouw sterfdag de bloesemboom altijd zal bloeien.’
John Heskes was uitvaartverzorger bij Yarden & John Heskes Uitvaartzorg in Hoek van Holland.