Dwalen door de tijd

Als ik je kledingkast in duik.Daar hangt je trui, het shirt en je broek,Ik zie je er in lopen al raakt dat beeldVerder in de tijd, steeds vaker zoek.

Vasthouden wat er niet meer is,Het doet zo zeer, het blijft een groot gemis.Kleding, foto’s of je geur, het is geen compensatieVoor het feit dat ik iedere dag nog om je treur.

Toch zou je niet willen dat ik mijn leven door jou dood verlam.Je zou ook willen dat ik mijn leven weer hernam.

Daarom is het goed te gedenken,Diegenen die er niet meer zijn.Op een plekje in ons hart verstoptDan doet het iets minder pijn.

Geef je liefde door aan hen die jou omringen,Heimwee met een glimlach, wellicht kun je straks weer zingen.En als stil verdriet zo nu en dan toch om het hoekje kijkt,Denk dan aan hem of haar die je leven heeft verrijkt.Je kracht gaf in moeilijke dagen en antwoord op al je vragen.

Het gevoel van heimwee zal altijd blijven,Want zij die we moeten missen komen niet meer terug.Daarom is het goed hier samen te zijn en even te wrijvenOver elkaars gebogen rug.

Vandaag is weer zo’n dagWaarop gedenken magHeimwee zal er blijven, heimwee met een glimlach.

Een gedicht van Henk Ossentjuk.

Tot en met zondag 8 november houdt Yarden door het hele land herdenkingsbijeenkomsten. Kijk voor een locatie bij u in de buurt op www.yarden.nl/herinneringsbijeenkomst.