Vrijwillig vertrouwen

Via het project “Verenigde Krachten” is ons team in Groningen flink uitgebreid met gastdames. Ook onze shuttleservice die tussen het crematorium en het parkeerterrein pendelt wordt door een vrijwilliger bemand.

Helpende en troostende hand

Bij een crematieplechtigheid geven zij de helpende en troostende hand aan nabestaanden. Zoals laatst bij een plechtigheid waarbij familieleden uit het hele land waren afgereisd naar Groningen om bij het afscheid van hun dierbare te zijn.

Een baby valt altijd op in een gezelschap. In de ontvangstruimte begroeten bekenden de jonge moeder en haar baby hartelijk. De ontvangsthal stroomt intussen vol. Het jochie gedraagt zich voorbeeldig en moeder oogt zichtbaar opgelucht.

Tweestrijd

De plechtigheid begint iets later dan gepland. Moeder stapt dapper op haar hoge hakken met de kleine de aula in. Muziek speelt, er wordt gesproken, gesnikt en gehuild. En dan ineens heeft zoonlief er geen zin meer in. Zijn moeder doet haar best hem te vermaken, maar ze zit duidelijk in tweestrijd. Ze wil zo graag bij dit laatste afscheid zijn maar ook niet de boel verstoren met haar rumoerige kind.

Geruststellen

Onze vrijwillige gastdame Anneke ziet het gebeuren, loopt naar de jonge moeder toe en neemt de baby van haar over. Een warme glimlach is genoeg om de moeder gerust te stellen. Uit de drukte, wandelend over de gangen wordt het kereltje weer rustig. De baby wordt bewonderd door collega’s en al gauw zit het kind bij mij op schoot.

Overnemen

Anneke wil graag haar collega’s aan de andere kant van het gebouw gaan helpen, daarom neem ik de zorg van haar over. In de beslotenheid van mijn kantoor zing ik de liedjes die ik voor mijn eigen kinderen zing. Na enige tijd wordt de baby toch weer onrustig. Misschien verbeeld ik het mij, maar het lijkt of ik de ongerustheid van zijn moeder door de monumentale muren heen kan voelen.

Daarom gaan we lopen. Met het jochie op mijn arm – hij wil niet meer in de wagen – gaan we op zoek naar zijn moeder. Gelukkig houdt hij zich rustig terwijl we ons onder het gezelschap van zeker 200 bezoekers begeven. Achter in de aula speur ik de stoelen af, welke vrouw schuifelt onrustig heen en weer, kijkt over haar schouder?

Opluchting

Daar is ze al, een blik van opluchting, een aai en een kus en het jochie is weer even rustig. De dienst is nog lang niet voorbij. Moeder gaat terug naar haar stoel en ik ga weer aan de wandel met haar zoontje. Deze keer naar het restaurant. Tijdens het wandelen bedenk ik me hoe bijzonder het is dat een moeder haar kind aan ons toevertrouwt.

We hebben geen officiële kinderopvang, zijn eigenlijk wildvreemden voor het kereltje. Blijkbaar moet dit vandaag even zo zijn, zodat ook zij afscheid kan nemen. We wandelen door, nog even volhouden jochie, mama komt er zó aan.

Suzanne Veenstra-Riegen is locatiemanager bij Yarden Crematorium Groningen, Crematorium Stilleweer in Appingedam en Uitvaartcentrum Fivelhof.

Vrijwilliger worden?

Ook vrijwilliger worden bij Yarden? Kijk op www.yarden.nl/vrijwilligers voor meer informatie.