Troost en een laatste toost

Mensen begeleiden in hun leven is mijn missie. Eerst werkte ik in de zorg, later kwam ik in de zakelijke dienstverlening terecht en u werk ik als uitvaartverzorger. Dat is iets wat ik zonder spijt elke dag doe. Als uitvaartverzorger is het bijzonder eerbaar om in een moeilijke tijd bij een familie te zijn en te luisteren, te inspireren en te ontzorgen.

Zoeken naar unieke

Daarom is het iedere keer belangrijk om samen te zoeken naar het unieke. Samen met een goed afscheid leidt dat tot een mooie herinnering. Een begrafenis heeft haar eigen charme: midden in de natuur, waarbij klokken de stoet tegemoet luiden. Of een uitvaart in een crematorium, waar de overledene door de familie de aula wordt ingedragen onder begeleiding van muziek. Wat betreft de keuze voor een locatie is alles mogelijk: een dorpshuis, een boerenerf, een woonboot, de kerk of de aula bij een crematorium.

Troost en proost

Onlangs was ik bij een familie waarvan de moeder was overleden. Betrokkenheid was er van de kinderen, van vrienden, van mensen om haar heen. Gaandeweg het gesprek waarin de uitvaart werd geregeld, kwamen de wensen ter sprake. Haar uitvaartwensen waren bekend. Dat is in dergelijke gesprekken een prachtige basis om  de uitvaart te plannen, invulling te geven aan de plechtigheid en een draaiboek te maken.

De wens was respectvol, in klein gezelschap. De familie koos voor thuisopbaring en gaandeweg het gesprek, kwam de idee om de uitvaart ook vanuit huis te houden. Zij voelde zich daar altijd in haar element en de factor tijd kreeg er meer de ruimte. Op de dag van de uitvaart kwam ik bij de familie en vrienden. De huiskamer werd samen klaargemaakt voor het afscheid.

Onderlinge verbondenheid

De onderlinge verbondenheid bracht een bijzondere sfeer en bood troost. Tijdens het samenzijn waarbij we haar leven herdachten en afscheid namen, werd duidelijk haar wens naar voren gebracht : “Ma had niet anders gewild, dan dat we samen een borrel zouden nuttigen; het glas heffen op haar leven”.

Op dat moment sta ik voor de keuze: houd ik me aan mijn principes om niet te drinken of pas ik me aan in de samen opgebouwde sfeer en breng ik samen met de nabestaanden de proost uit? Ieders glas werd geschonken en onder een laatste proost klonken we op deze bijzondere vrouw. En ik besefte weer: wat heb ik een bijzonder beroep!

Arjen van de Hee was uitvaartverzorger bij Yarden.

Dit artikel is eerder gepubliceerd op 1 juni 2018.