Rode en witte rozen

Bloed van Adonis

De eerste rode rozen zouden zijn ontstaan uit het bloed van Adonis voor zijn liefde voor Aphrodite ook bekend als Venus. Een ander verhaal is dat de Griekse god Eros een prachtige rode roos geeft aan de god van de stilte.

Achterna gezeten door bewonderaars

Een mythe uit Romeinse overlevering vertelt dat Cupido nectar knoeide. Daaruit ontstonden de eerste rozen. Een ander verhaal zegt dat de mooie Rodanthe voortdurend achterna wordt gezeten door bewonderaars. Diana, godin van de jacht, kan dat niet aanzien en betovert Rodanthe in een bloem. Haar bewonderaars worden de doornen aan de roos.

En zo zijn er nog vele verhalen over het ontstaan van de roos. Allemaal even prachtig en velen ervan hebben te maken met de liefde.

Rozen geven

Rozen geven is symbolisch. Met de kleur, het aantal, in de knop of ontloken. De roos drukt een gevoel, een emotie uit. De roos is met zijn vele hartvormige blaadjes vooral symbool voor de liefde. Rode rozen symboliseren dus de schoonheid van eeuwige liefde.

Uw geliefde, een rode roos. Had hij of zij een sterk gewortelde steel? Had zij mooie groene bladeren om zich heen? Had uw geliefde scherpe of juist afgeronde doorns? Werd de bloem mooi vol en rood? Kreeg hij of zij de kans om uit te groeien tot een volgroeide roos?

Het mooiste zou zijn als de roos helder rood is en een gewortelde steel heeft met niet al te veel scherpe doorns. Dat de bladeren groen zijn en een bloem zonder grijze of gescheurde randjes. Helaas is dat niet voor elke roos weggelegd. Aan het einde van het leven wordt de roos kwetsbaar, het rode wordt dof, de blaadjes rimpelen. En uiteindelijk is zij uitgebloeid.

2 rozen: een rode en een witte

In de hectiek van het leven is het toekomen aan herdenken en herinneren soms moeilijk en daardoor wordt het gemis gevoed. Daarom bieden wij bij de herinneringsbijeenkomst 2 rozen aan: een rode roos en een witte roos.

De rode mag u brengen bij uw Valentijn. Op het graf, bij de urn, op de plaats van verstrooiing, bij een foto of op een andere plek van herinnering.

De witte is voor u.

Want een roos

Vol van wit

En zachtheid

Heelt het hart

Met tederheid.

Het leven is eindig.

Maar oneindig is de liefde.

Dit is een ingekorte versie van de voordracht die uitvaartverzorger Karin van Hattem gaf bij de herinneringsbijeenkomst op Valentijnsdag afgelopen zondag in Meppel.