“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

Ik ben ook maar een mens

4 juni 2015
In deze column schrijft uitvaartverzorger Henny Goldebeld over een van de moeilijkste uitvaarten die zij regelde: die van een baby.

In de ochtend komt er een overlijdensmelding binnen van een baby. Ik maak zo snel mogelijk een afspraak met de ouders. We bespreken de uitvaart van hun kindje, hoe verschrikkelijk moeilijk dit ook is.

Hun kindje zal worden begraven maar tot die tijd willen ze haar liever niet thuis houden. We besluiten dat ze tot aan de dag van de uitvaart in het ziekenhuis blijft. 

De volgende dag krijg ik opnieuw een melding van overlijden. Opnieuw is het een baby. Ook dit kindje zal worden begraven en tot aan de uitvaart in het ziekenhuis blijven. Mijn collega brengt een klein kistje naar het ziekenhuis. Op de dag van de begrafenis zal ik het kindje met mijn eigen auto ophalen en naar de begraafplaats brengen.

Het is zover. Ik rij naar het ziekenhuis. Het valt me zwaar. Ik zet het kleine kistje voorzichtig in mijn auto. Ik heb de neiging langzamer dan normaal te rijden maar bedenk me dat helemaal niemand kan zien dat ik een rouwkistje in mijn auto heb. Ook heb ik geen rouwvlaggen aan mijn auto en ben dus als rouwauto niet eens herkenbaar voor het overige verkeer.

Ik zet de mooiste muziek op die ik in de auto heb. Ik kijk naar het kistje. Daar gaan we.

Op de begraafplaats wacht de familie me op. De vader haalt zelf het kistje uit de auto met zijn kleine meisje erin en legt haar in het grafje. De moeder ligt op de grond van verdriet, ze kan geen afscheid nemen van haar kleine meid.

Wat er dan door me heen gaat valt met geen pen te beschrijven. Ik ben zelf ook een moeder. Zowel bij de begraafplaatsbeheerder als bij mij rollen de tranen over de wangen. Als de familie is vertrokken drinken de beheerder en ik eerst een kop sterke koffie.

De volgende dag op kantoor, ik ben er toevallig, stapt de oma binnen. Ze bedankt me en overhandigt me een prachtige bos bloemen.

Twee dagen later rij ik opnieuw naar het ziekenhuis, zet het kleine kistje in mijn auto en draai zachtjes mijn mooiste muziek…

Andere columns van Henny Goldebeld

De columns van Henny Goldebeld en enkele collega’s zijn gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over het afscheid'. Deze bundel kunt u gratis bestellen door een e-mail met uw adresgegevens te sturen naar bedrijfsbureaudrenthe@yarden.nl.