“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

Twee recht, één averecht

7 april 2015
Column 'Twee recht, één averecht' van uitvaartverzorger Rob van der Waal.

Het was op een middag in september, er scheen een heerlijk nazomer- zonnetje. Eerder die dag is mevrouw Jansen geheel onverwacht overleden, zittend in haar stoel met een breiwerkje op schoot.

Afscheid van de vader

Haar familie had rechtstreeks contact met mij opgenomen, ze vroegen of ik bij hen kon komen om de crematie te bespreken. Twee jaar geleden mocht ik de familie ook begeleiden bij het afscheid van hun vader.

De hele familie liep op door haar gebreide sokken

Onderweg naar het adres kon ik mij nog goed herinneren hoe de gezinssamenstelling was. Het echtpaar Jansen, zelf achter in de 70. Drie dochters en een zoon met partners, allemaal ergens in de veertig en zes kleinkinderen variërend van 12 tot 23 jaar.

Verfijnde kunstwerkjes

Wat ik me ook nog goed herinner was de breilust van mevrouw Jansen. Haar hele familie liep op door haar gebreide sokken. Van hele gewone, lekker warme geitenwollen sokken tot verfijnde kunstwerkjes met bijzondere patronen en kleuren. Ze liepen er allemaal, letterlijk en figuurlijk, mee weg.

Ze vergat nooit haar lippenstift

Toen ik bij de familie kwam hadden ze zelf, nadat de dokter de overlijdenspapieren had getekend, hun moeder de laatste verzorging gegeven. Twee jaar geleden deden ze dit ook bij hun vader. Hoeveel verdriet ze ook hadden, destijds gaf hen dit zo’n goed gevoel, dat ze ditmaal hun moeder met veel liefde de laatste zorg gaven. Moeder besteedde zelf altijd veel aandacht aan haar kapsel en vergat nooit haar lippenstift. Hier was dan ook door haar dochters extra veel aandacht aan besteed.

Haar laatste breiwerk

Op de dag van de uitvaart scheen nog steeds het nazomerzonnetje. Iedereen die wilde kon afscheid van haar nemen. De eerste zin bovenaan haar rouwkaart was: “Het vertrouwde tikken van de breipennen is voorbij, het is stil…” Naast haar, in de aula van het crematorium, lag op een tafeltje haar laatste breiwerk. Eén sok helemaal af en de ander nog op de breipennen, ze was er net aan begonnen.

Geitenwollen strikje

Na de plechtigheid, bij het vertrek richting huis, ontving iedereen een herinneringskaartje met daarop haar foto en een dankwoord van haar familie. Aan alle kaartjes zat een geitenwollen strikje. Een strikje van dezelfde wol als haar laatste breiwerk.

Andere columns van Rob van der Waal

De columns van Rob van der Waal en enkele collega’s zijn gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over het afscheid'. Deze bundel kunt u gratis bestellen door een e-mail met uw adresgegevens te sturen naar bedrijfsbureaudrenthe@yarden.nl.