“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

Kluizenaar

24 september 2015
Column 'Kluizenaar' van Yarden uitvaartverzorger Rita Markslag.

Op ons kantoor kwam een telefoontje binnen van het overlijden van een mevrouw. Ik nam contact op met haar echtgenoot om een afspraak te maken om de uitvaart te gaan bespreken. Eenmaal op het adres aangekomen maakte ik kennis met de man des huizes die, na het openen van verscheidene sloten op de voordeur, mij binnenliet. Ik kreeg het gevoel dat ik met ware kluizenaars had te maken en licht nieuwsgierig stapte ik de woonkamer binnen.

De oude meneer vroeg mij bij hem aan de ronde eettafel in de woonkamer te gaan zitten. Hij maakte voor ons een kopje koffie en ik nam de woonkamer in mij op. Stapels oude vergeelde kranten en de gaskachel op standje zeer warm. Hoewel ik bij aankomst niet naar binnen kon kijken viel het me nu op dat ik wel makkelijk naar buiten kon kijken.

We dronken koffie en hij begon te vertellen. Ze hadden één dochter gehad die al op zeer jonge leeftijd was overleden. Dat verdriet waren ze nooit te boven gekomen en mede daardoor was ook het contact met hun familie ernstig verstoord.

Ook met buren hadden ze geen contact en veel kwamen ze niet buiten. De enige keer dat hij buiten kwam was voor een boodschap of een bezoek aan een dokter voor hem of voor z’n vrouw.

De uitvaart van mevrouw was sober. Samen reden we in een volgauto achter de rouwauto aan naar de aula waar hij voor de laatste keer afscheid van zijn vrouw nam. We sloten samen de kist waarna we doorreden naar het crematorium. Op de kist lag een grote bos met rode rozen. Eén roos voor elk jaar dat ze samen waren.

In het crematorium begeleidden we samen de kist naar de ovenruimte. Lief legde hij zijn hand op de kist, beseffend dat dit de laatste keer was dat hij en zijn vrouw dichtbij elkaar waren.

Op de terugweg huilde hij en vertelde me hoe fijn ze het samen hadden gehad. Bij hem thuis bleef ik nog even bij hem en tijdens een kop koffie moest ik hem beloven dat, wanneer hij kwam te overlijden, ik zou zorgen dat hun beide urnen naar Dieren werd gebracht. Ze moesten op het graf van hun dochtertje worden uitgestrooid.

Zo reed ik, een aantal weken nadat ook hij was overleden, met beide urnen veilig in de gordel naast mij op de passagiersstoel, naar Dieren en verenigde hen met hun geliefde dochter.

Meer columns van Rita Markslag

De columns van Rita Markslag en enkele collega’s zijn gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over het afscheid'. Deze bundel kunt u gratis bestellen door een e-mail met uw adresgegevens te sturen naar bedrijfsbureaudrenthe@yarden.nl.