Legendarische uitvaart
Sterven op je 27e… het overkwam al vele film- en muziekhelden. Het overkwam ook Stefan. Vanuit zijn werk op vrijdagmiddag belde hij nog snel even met zijn ouders dat hij eerst langs de studio van vrienden ging voordat hij naar huis kwam.
Stefan en zijn vrienden waren verwoed zendamateurs en hadden contacten in de hele regio, bijna iedereen kent elkaar in dat wereldje. De enthousiaste Stefan belandde tegen een boom en overleed ter plaatse door de enorme klap. De politie, ambulance en brandweer rukten uit maar alle moeite ten spijt. Stefan werd overgebracht naar het mortuarium van het ziekenhuis.
Ik kwam aan bij de zwaar aangeslagen ouders en zussen van Stefan. De vader ging er vanzelfsprekend vanuit dat Stefan in de aula in de buurt opgebaard werd, gezien de vele vrienden en familie die afscheid wilden nemen. Zoveel ruimte was er in huis echt niet. Toen ik daarom de garage opperde keken de ouders mij verbaasd aan. "Mijn zoon komt niet in de garage", was vaders reactie maar moeder vond het nog niet zo gek bedacht.
Ik beaamde dat het woord garage nu heel gek klonk en legde uit dat we het konden ombouwen tot een aula. Hun zoon en broer dichtbij in hun eigen aula.
Gedurende de week kreeg de plechtigheid al echt vorm. Het multicultureel centrum werd afgehuurd, goed voor zo’n 800 personen.
Stefan ging met een groep vrienden jaarlijks op vakantie in een oude Volvo. Ik stelde voor om deze als rouwauto te gebruiken. Iedereen was enthousiast en zowel de garage als het multicultureel centrum en de Volvo werden omgebouwd.
Tijdens de afscheidsplechtigheid droegen de vrienden van Stefan zijn kist het grote podium op. Daar lag hij, in het kleurrijke schijnsel van de discolampen. Het werd een dienst waar nog lang over werd gesproken, zo passend en indrukwekkend was het.
De vader van Stefan bedankte me dat Stefan thuis was opgebaard en voor de onvergetelijke week, waarin zijn gezin maar ook alle vrienden van zijn zoon, goed afscheid konden nemen.
Ik bleef de dagen na de uitvaart contact houden met het gezin. Moeder en de beide zussen vertelden mij dat ze me hadden gemist, ik was een deel van de familie geworden.
Een mooier compliment kon ik niet krijgen...
Meer columns van Wim de Graaf
De columns van Wim de Graaf en enkele collega’s zijn gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over het afscheid'. Deze bundel kunt u gratis bestellen door een e-mail met uw adresgegevens te sturen naar bedrijfsbureaudrenthe@yarden.nl.
