Bij de dijk liggen bloemen

De tijd voor overlijden

‘Moet je horen, dat liedje op de radio erbij, zo toepasselijk!’ Een regel uit een WhatsApp-gesprek met een dochter. Haar moeder Anja stierf een dag eerder. Bij het overbrengen van haar moeder vanuit het hospice naar de gewenste opbaarlocatie, maakte zij een filmpje. If You Leave Me Now van Chicago schalt erbij uit de luidsprekers.

Elk overlijden is anders voor familie, belangstellenden, maar voor mij als uitvaartverzorger en ook voor de overledene zelf. Tijd is een ongrijpbaar element voor mensen. Het gebruik ervan wisselt persoonlijk en inderdaad, persoonlijk verschilt ook de tijd die mensen op aarde krijgen! Het is onwerkelijk en aangrijpend dat de ene mens kort leeft en de ander lang. Dat 2 mensen zo plotsklaps door een noodlottig ongeval sterven zoals recent in Goes. Terwijl een ander mens een lang stervensproces kent.

Uitvaartwensen

Midden april kwam ik in contact met een vrouw voor haar uitvaartwensen. Een afspraak volgde en zij stelde zich naderhand voor “Ik ben Anja, ik ga dood!”. Inderdaad rechtsreeks zoals zij communiceerde, doch ook ontwapenend en basis voor de vele gesprekken en acties die sindsdien volgden. Zij wilde haar uitvaart geheel regelen. Voor rust en nuttig gebruiken van de tijd, ook ter ontzorging, bewust en realistisch.

De zorgen om haar hond, het huis, de kinderen en haar moeder, het opstellen van de rouwbrief, de vorm van uitvaart en welk soort beleg op de broodjes mocht komen. Vrijwel alles werd doorgesproken. Zij kende een ingrijpend leven met veel chaos, maar de laatste jaren waren de mooiste. Zó MOEST het bloemstuk zijn. Chaos, vrolijke kleuren en aan de voet ervan rust.

Zorg in hospice

Zij kreeg fantastische zorg in het hospice, maakte daar zelfs nog vrienden, ook met buren. Kenmerkend voor de zorg is bijvoorbeeld: 03.30 kreeg ik haar WhatsApp-bericht: “weet je wat ik kreeg omdat ik er zin in had… een kroket. Welterusten!” Vervolgens mocht ik de slaap weer pakken.

Een vrouw die zo graag wilde leven en in haar mooiste jaren, weken en dagen leefde. Ondanks doodziek zijn, toch de kerst willen halen! Dat ik iemand mag kennen, die zonder bang te zijn voor de dood, juist intenser leefde en zo andere levens mooier maakte. Een voorrecht werd en is het!

Zij stierf en ik miste haar meteen. Alles was bekend voor de uitvaart. Bijzonder dat we 9 dagen de tijd konden nemen voor haar uitvaart. Tijd die nodig bleek om rustig los te kunnen laten en het nieuwe aan te pakken. Er liggen nog diverse bloemen op de dijk bij Kruiningen…een laatste groet vanuit de rouwstoet op de plek waar zij bij leven rust vond. Anja, waar dan ook ...tot ziens!

Arjen van de Hee was uitvaartverzorger bij Yarden en vertelt over zijn belevenissen in zijn werk.

Cookies