Waken bij overledene

In oktober 2015 werd bij Ester een tumor in haar galblaas ontdekt. Er was niets meer aan te doen. “Ester was Filipijnse, maar haar familie woont in Italië. In haar cultuur is het waken bij een overleden dierbare een traditie. Ester wilde dat haar familie ook van haar op die manier afscheid kon nemen.”

“Alleen wilde ze niet thuis opgebaard liggen. We hebben twee thuiswonende kinderen – toen 11 en 15 jaar – en ze wilde hen hier niet mee confronteren. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een rouwcentrum waar familie welkom was om steeds aanwezig te zijn.“

“Per toeval kwam ik Uitvaartcentrum Casa Cara tegen. Ik wist meteen dat dit dé plek was. Het is een prachtig deftig pand en dat paste perfect bij Ester, ze was een markante dame. Toen ze overleed, is ze hier naartoe gebracht en meteen is haar familie overgevlogen.“

“Ruim 3 dagen hebben we dag én nacht bij haar gewaakt. Dat was zo’n bijzondere periode. Iedereen nam eten mee, we wisselden verhalen uit en er werd gezongen en muziek gemaakt. Het was pure liefde.”

Uitvaartverzorger Eke de Vries begeleidde de uitvaart. “Zelf woon ik met mijn gezin boven het uitvaartcentrum. Hierdoor zijn we erg betrokken bij onze klanten en kunnen we steeds de service verlenen die zij verdienen in deze moeilijke omstandigheden.”

“Met Peter en zijn familie had ik in deze periode een zeer bijzonder en intensief contact. Peters vrouw lag opgebaard in de 24-uurskamer en het was mooi om te zien dat er non-stop familie aanwezig was. Ik ben blij dat ik ze heb kunnen helpen met dit mooie afscheid.”

Eke de Vries was uitvaartverzorger bij Yarden.