Papa is dood, ik wil dat papa thuiskomt

Een aantal weken geleden werd ik gebeld door Karin. Haar man Robert was plotseling overleden na een hartstilstand. Samen hadden ze een zoontje Sem van 10 jaar. De liefde en vriendschap tussen vader en zoon was groot en Karin maakte zich dan ook grote zorgen over de wijze waarop Sem met het verlies van zijn papa om zou gaan.

Twijfels

Aanvankelijk wilde Karin dat Robert werd opgebaard in een uitvaartcentrum. Ter bescherming van Sem wilde ze voorkomen dat Sem zijn overleden papa zou zien. Tot haar verbazing gaf haar zoon echter aan dat hij wilde dat papa naar huis kwam om daar in de huiskamer te worden opgebaard. Karin uitte hierover haar twijfels richting mij.  “Is dit wel goed voor een kind en weet Sem wel wat hij zegt en wat als hij straks de woonkamer niet meer in durft”. In tegenstelling tot dat wat zij verwachtte, antwoordde ik dat zij er goed aan deed de wens van haar zoontje te volgen. Mijn uitspraak dat Robert altijd nog naar een uitvaartcentrum kon worden overgebracht trok haar over de streep.

Waardevol

De volgende morgen, Sem was naar school,  kwam Robert thuis en hebben wij hem samen verzorgd en in de kist gelegd. De kist vond een mooi plekje in de huiskamer en Karin vond het achteraf heel waardevol om op deze wijze afscheid te kunnen nemen van haar lieve echtgenoot.

Toegedekt met schapenvacht

‘s Middag informeerde ik telefonisch even bij Karin hoe Sem gereageerd had. “ Zonder enige weerstand heeft hij zijn vader begroet”, vertelde ze mij. Vervolgens had hij zijn lievelingsknuffel bij papa in de kist gelegd en papa toegedekt met de schapenvacht. De schapenvacht, waar iedereen altijd om streed als er op kille avonden TV werd gekeken. Om vervolgens aan te geven dat hij nog van die mooie paarse lievelingsbloemen voor zijn vader wilde kopen. 

Huiselijke sfeer

De volgende morgen kwam ik even bij Karin aanlopen. Karin zat naast de kist van Robert aan de eettafel koffie te drinken, Sem speelde een computerspelletje op de bank. Vreemd genoeg ervaarde ik een hele gewone gezellige huiselijke sfeer. De paarse lievelingsbloemen waren gekocht en stonden op de kist. 

Op de dag van de uitvaart hebben we gezamenlijk op intieme wijze de kist gesloten. Nou ja, gezamenlijk. Sem was er klaar mee en wilde liever met zijn nichtje boven spelen dan te helpen bij het sluiten van de kist van papa.

John Heskes was uitvaartverzorger bij Yarden & John Heskes Uitvaartzorg