“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

“Gastvrij als onze moeder was, wilde ze ook


bij haar afscheid voor een goede catering zorgen”

Universeel verdriet

28 mei 2015
Lees hier de column 'Universeel verdriet' van uitvaartverzorger Francisca Vermeulen.

Op een dag mocht ik naar een familie waarvan de naam al deed vermoeden dat het geen oorspronkelijk Nederlandse mevrouw was die was overleden. Bij aankomst bleek dit inderdaad zo te zijn.

Op bed lag een heel mooie donker gekleurde mevrouw, prachtig gekleed in warme kleurrijke kleding, ook de binnenkant van de kist had de familie al met een mooie doek afgedekt.

Haar dochter, Reshma,  en een zoon waren samen met vele familieleden en buren aanwezig.

Reshma sprak gelukkig goed Nederlands. Tijdens de bespreking vertaalde ze alles voor haar familieleden en overlegde ze met hen in een voor mij volslagen onbekende taal.

De wensen van Reshma kwamen helaas niet altijd overeen met de wensen van de broers van haar moeder. De ‘vernederlandste’ dochter had duidelijk andere opvattingen over hoe de uitvaart eruit zou moeten zien dan de familieleden die elders in Europa woonden. Het vasthouden aan tradities en gebruiken uit hun oorspronkelijke cultuur zorgde dan ook voor enige discussie.

Op de dag van de uitvaart schrok ik. De kist stond niet meer op de plek in de woonkamer.

Rondom het woonhuis stonden vele familieleden vanuit heel Europa, vrienden en buurtgenoten. Een buurvrouw sprak mij nog aan over de rituelen die al de gehele dag hadden plaatsgevonden.

Ik liep door naar de achtertuin en daar lag ze, onder een afdakje, de kist vol met prachtige gekleurde bloemblaadjes.

Enkele mannen, zoals dat gebruikelijk is in hun cultuur, sloten de kist en bedolven onder de rijstkorrels werd mevrouw geschouderd naar de rouwauto. In het crematorium sprak een predikant in een voor mij onbegrijpelijk taal zijn gebed en werkelijk iedereen die behoefte had om lieve woorden te spreken kreeg hiervoor de gelegenheid. Zo bijzonder. Wat vertolkt kon worden werd vertolkt, maar ach, verdriet behoeft immers geen vertaling.

Gelukkig had ik Reshma goed begrepen en de tijd bij het crematorium gereserveerd die nodig was om uiting te geven aan hun verdriet.

Enkele dagen na de uitvaart belde ik Reshma. Zo jong je beide ouders verliezen en samen met je broertje wonen in een land ver van je familieleden, ik had met haar te doen.

Ze klonk monter en bedankte mij voor de goede zorg en aandacht die zij had ervaren.

Maar eigenlijk was ik háár dankbaar dat ik haar vertrouwen had gekregen en deelgenoot mocht zijn van deze bijzondere dag.

Meer columns van Francisca Vermeulen

Meer columns van en informatie over uitvaartverzorger Francisca Vermeulen, zijn te vinden op haar persoonlijke pagina.

De columns van Francisca Vermeulen en enkele collega’s zijn tevens gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over het afscheid'. Deze bundel kunt u gratis bestellen door een e-mail met uw adresgegevens te sturen naar bedrijfsbureaudrenthe@yarden.nl.