Het laatste biertje
Nadat ik een melding van overlijden had binnengekregen reed ik naar het opgegeven adres. Het betrof een meneer zonder familie. Jan heette hij. Gelukkig had Jan zeer goede vrienden waarmee ik zijn uitvaart kon bespreken.
Het werd een crematieplechtigheid in besloten kring. Uit de verhalen van deze vrienden bleek dat meneer wel heel graag een biertje dronk. Duvel was zijn favoriete merk. Ook rookte hij graag een zelf gedraaid sigaretje, al jaren van hetzelfde merk shag.
Op de dag van de uitvaart sloot ik samen met zijn goede vrienden de kist. Ik zag een pakje shag in zijn borstzakje zitten. Een flesje Duvel en een glas lagen naast hem. Dit paste zo goed bij hem maar helaas is alcohol en glas in de kist bij een crematie niet toegestaan. Ik vertelde dit aan de vrienden. Teleurgesteld pakten ze het flesje en het glas uit de kist. Snel dacht ik na over hoe we alsnog het geliefde biertje konden gebruiken.
Tijdens de plechtigheid brandde er een kaarsje in het bierglas. Dat was tenminste al iets. De medewerker van het crematorium had ook de teleurstelling van de vrienden bemerkt en kwam met nog een mooi idee. ”Als ze willen, mogen de vrienden van Jan natuurlijk best mee naar de ovenruimte. Als ze daar nou het flesje Duvel openen en we gieten zijn laatste biertje over de kist dan dweil ik nadien de vloer wel weer”. Ik vertelde dit snel aan Jan zijn vrienden en zag opluchting en een grote glimlach op hun gezichten.
En zo gebeurde het. Na de plechtigheid nam ik de vrienden mee naar de ovenruimte. Het flesje werd gepaard met wat onwennig gegiechel geopend. De medewerker van het crematorium goot vervolgens heel plechtig de inhoud van het flesje Duvel over de kist. “Proost Jan”.
Andere columns van Henny Goldebeld
De columns van Henny Goldebeld en enkele collega’s zijn gebundeld in een boekje, 'Bijzondere verhalen over het afscheid'. Deze bundel kunt u gratis bestellen door een e-mail met uw adresgegevens te sturen naar bedrijfsbureaudrenthe@yarden.nl.
